“Estás en el desierto, en una haima blanca tumbada entre almohadas de seda. Ves las estrellas titilar a través de la entrada de la tienda. Fuera se oye a los camellos resoplar cansados. Hace fresco fuera, pero tu cuerpo emana raudales de calor. Te rebozas entre los suaves almohadones recordando la salvaje cabalgada, mientras tu príncipe del desierto te da de beber, de las fuentes del placer...” -¿Tienes sed, miamor?- Abres los ojos volviendo bruscamente de tu ensoñación, él ha traído una botella de agua que bebes con fruición. Algunas gotas resbalan por tu cuello hacia abajo. La "labor" ha sido ardua, sonríes. ¿Cuanto tiempo hace que no te sentías como la "princesa Gabor"?, el trabajo, los hijos, las obligaciones... matan las verdaderas satisfacciones, filosofeas tendida en el mantel de flores...Pero ¿y él?, estas atenciones, ese brillo en la mirada... ¿ya la tenía cuando novios? ¡Pues no te acuerdas!, te reprochas a ti misma, mientras él recorre con su lengua el camino del agua, que ha llegado hasta tu ombligo. -Tengo una sorpresa para tí, miamor!- ¿Otraaa? no sales de tu asombro. Pero si no es San Valentín, ni tu cumpleaños... Tu mente racional y acostumbrada a dosis extremas de rutina casi no puede procesar tanto éxtasis continuado. Te quedas con semblante pensativo... pero él te coge de la mano ayudándote a levantarte del suelo. Te abraza y con un largo y cálido beso te alza entre sus musculosos brazos (¿ya has comentado que no recordabas esos biceps?) ¡Crash! esta vez el termómetro de la cocina se ha caído del clavo, incapaz de soportar el nivel ebullición. -Pero, ¿y ahora?- preguntas mientras vas en volandas -¡Ssssh!- te hace callar rozando tus mejillas con sus jugosos labios -La noche sigue siendo tuya, mi amor- un escalofrío te hace arquear la espalda. Suspirando, te abandonas a su merced y él te lleva con paso firme hacia el dormitorio. Sueño y realidad se confunden ahora entre brumas de pasión.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
7 comentarios:
MADRE MIA....MADRE MIA...NO HAY QUIEN TE PARE.
PERO ENTRE TANTO FUEGO Y CALOR ¿DONDE ESTAN LOS NIÑOS?
¿QUE HA SIDO DE ELLOS?
¿O ES QUE EL TIEMPO TAMBIEN SE HA PARADO EN ESA CASA DEL AMOR?
uummmm !!!! me escama tantas atenciones , sin ser ningún dia señalado.
algo pasará o querrá él.
Si no es así, al final será todo un sueño, esto nio suele pasar en la vida real.
Seguiremos a la espera........
mientras va subiendo la temperatura
esperemos el próximo capitulo ....
laia, a los niños se los ha comido el camello
Dado el tamaño de los niños, no hay camello que se los coma.
Esa respuesta no me vale.A ver quien me da una idea mejor.Se admiten apuestas.Hay que ayudar un poco a la escritora abrumada.¿Quizas estan estudiando...? o se han ido a......ideas, ideas¡¡¡¡¡¡
Per fí he tingut temps de llegir aquesta novela eròtica d'Atram Oslo. Per cert ja m'ho havien dit peró ara ho he pogut constatar, vaja escriptora que tenim al grup!!! (Pregunto;es poden presentar novel.les eròtiques al al Premi Planeta?)
Ara si que les entenc quan t'en demanaven més, i jo dic, més,més,més. A veure si descobrim la manera de fer desapàrèixer la canalla de casa!!!!!!
YA ME HE INSTALADO EN MI JAIMA PARTICULAR....
DIME QUE HA USADO EL PRINCIPE PARA ESTAR TAN SOLICITO Y SUSURRAR DE ESA MANERA DESPUES DE LA CABALGADA SALVAJE......
Publicar un comentario